کد مطلب:316650 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:233
زنده کردن اسبان
طبیبی از اهل موصل كه از دوستان معاویه بود و او را خلیفه می دانستند، روزی یكی از پیروان مكتب علوی با او ملاقات كرد و در ضمن اتمام حجت به او فهماند كه امام باید دارای فضائل و مكارم اخلاق باشد و اكنون نشانه های امامت در حسین بن علی علیه السلام موجود است. اتفاقا بیوه زنی در همسایگی او بود كه یتیمی داشت و آن زن مریض شد، او پسرش را نزد طبیب فرستاد و گفت: مادرم مریض شده است. طبیب متوجه شد كه آن پسر از محبان امام حسین علیه السلام است، پس گفت: علاج مرض مادرت جگر اسب فلان رنگ است.
یتیم گفت: من آن را از كجا فراهم كنم، طبیب پاسخ داد: از امام حسین علیه السلام بخواه. آن طبیب خدمت امام حسین علیه السلام آمد و از غلامان خواست او را به طویله ببرند تا اسب ها را بنگرد. چون آن ها را كشته دید پرسید: برای چه این ها را كشته اند؟
آن ها گفتند: برای معالجه ی مادر آن یتیم. طبیب تقاضا كرد كه او را خدمت حضرت ببرند. وقتی او جریان را بیان كرد، حضرت فرمود:
[ صفحه 47]
این ها سهل است، سپس دعا كردند: الهی! تو قادری كه این ها را زنده كنی، اگر ما نزد تو قرب و منزلتی داریم به حرمت و جد و پدر و مادر و برادرم این ها را زنده گردان. آن گاه اسب ها به قدرت خداوند زنده شدند. [1] .
یتیم گفت: من آن را از كجا فراهم كنم، طبیب پاسخ داد: از امام حسین علیه السلام بخواه. آن طبیب خدمت امام حسین علیه السلام آمد و از غلامان خواست او را به طویله ببرند تا اسب ها را بنگرد. چون آن ها را كشته دید پرسید: برای چه این ها را كشته اند؟
آن ها گفتند: برای معالجه ی مادر آن یتیم. طبیب تقاضا كرد كه او را خدمت حضرت ببرند. وقتی او جریان را بیان كرد، حضرت فرمود:
[ صفحه 47]
این ها سهل است، سپس دعا كردند: الهی! تو قادری كه این ها را زنده كنی، اگر ما نزد تو قرب و منزلتی داریم به حرمت و جد و پدر و مادر و برادرم این ها را زنده گردان. آن گاه اسب ها به قدرت خداوند زنده شدند. [1] .
[1] تحفه، ص 148.